Dat is de weliswaar het ‘worst case scenario’, maar door nu de knelpunten in kaart te brengen en deze op korte termijn met gemeenten te bespreken, hoopt Kentalis dit te voorkomen. Dit schrijft de zorgaanbieder in een notitie aan de wethouders van de VNG-commissie Zorg en Welzijn.
Versnippering
Een van de knelpunten waar de zorgaanbieder en zijn cliënten tegen aanlopen, is dat de zorg sinds 2015 over vier wetten is uitgesmeerd, terwijl deze tot de decentralisaties was ondergebracht in de Algemene wet bijzondere ziektekosten (Awbz). Sinds 2015 is de zintuiglijk gehandicaptenzorg in alle zorgstelsels ondergebracht: de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), de Jeugdwet, de Wet langdurige zorg (Wlz) en de Zorgverzekeringswet (Zvw). ‘Cliënten lopen risico’s door het fragmenteren van de zorg die zij nodig hebben over verschillende stelsels met verschillende toegangseisen, voorwaarden en financiers/regievoerders’, aldus Kentalis. Kentalis biedt onder andere diagnostiek en zorg voor mensen met een beperking in horen of communiceren.
Geen aansluiting
Dit levert een keur aan problemen op. Cliënten worden van het kastje naar de muur gestuurd en het is lastig om een passend en op elkaar aansluitend aanbod te bieden aan cliënten die zowel vanuit de Wmo als vanuit Zvw zorg krijgen. Kinderen/jongeren die – tijdelijk − behandeling met verblijf nodig hebben, krijgen geen toegang tot de Wlz. Andere opties voor het tijdelijk opnemen van deze kinderen zijn volgens Kentalis niet goed passend.
Bureaucratie
Door de aparte declaratiemethodes per gemeente is Kentalis veel tijd en menskracht kwijt is aan administratie. Daar kampen veel, vooral landelijk en regionaal opererende, zorgaanbieders mee. Zo pleitte eerder Henk van den Broek, directeur regio Nijmegen van Pluryn, in Binnenlands Bestuur voor een transitie-esperanto. Hij doelde daarbij op een gestandaardiseerde wijze van facturering en verantwoording in onder meer de Wmo en de jeugdzorg, waarmee flinke tijdwinst kan worden geboekt. Pluryn is een regionaal en landelijke opererende zorgaanbieder (onder andere Wmo en jeugdzorg). Verder raakt de kennis over de zintuiglijk gehandicaptenzorg versnippert, stelt Kentalis. ‘Risico is dat prijs voorop komt te staan in plaats van zorgvuldigheid, deskundigheid en kwaliteit.’
Kennisuitwisseling
Om het tij te keren, pleit de zorgaanbieder er onder meer voor kennis te borgen in de (sociale) wijkteams. Tussen het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) en gemeenten moet meer kennisuitwisseling komen om aansluiting tussen de stelsels te verbeteren.