Mantelzorgers met een lange werkweek en minstens vier uur zorg per week, gingen in 17 procent van de gevallen minder werken. Van hen werkte na twee jaar 7 procent niet meer. Onder niet-mantelzorgers lagen deze percentages op 9 en 3.
,,Zelfs als de hulp zwaar valt, stellen ze een ingrijpende beslissing als inkorting van de werkweek misschien zo lang mogelijk uit vanwege de effecten op inkomsten en loopbaan.” Het kan volgens het SCP ook zijn dat mantelzorgers hun werkgever niet om aanpassing van de werktijden durven vragen.
Vaker ziek
Mantelzorgers die langdurige en intensieve zorg verlenen, zijn vaker ziek. Zij vinden hun eigen gezondheid vaker verslechterd dan mensen die geen mantelzorg verlenen. Vijftien procent van de intensieve zorgers oordeelde na twee jaar negatiever over de eigen gezondheid, tegen 8 procent onder niet-mantelzorgers.
Het langdurig ziekteverzuim, twee weken of langer achter elkaar, steeg van 10 procent vóór het mantelzorgen naar 18 procent nadat de zorg was begonnen. Van de werkenden die na twee jaar nog mantelzorg leverden, was zelfs een kwart minstens twee weken achter elkaar in een jaar ziek geweest. Volgens de onderzoekers is het geven van mantelzorg op zich al belastend en wordt het ongunstiger voor de gezondheid als zorg met werk moet worden gecombineerd en er minder vrije tijd over blijft.