De voorgestelde wijziging van het Besluit SUWI komt niet zomaar uit de lucht vallen. In de brief van de staatssecretaris van 20 november 2018 werd reeds aangekondigd om de SUWI-regelgeving op het vlak van samenwerking en werkgeversdienstverlening te gaan actualiseren. Dit omdat werkgevers aandringen op een eenduidige en herkenbare dienstverlening in de 35 arbeidsmarktregio’s.
Arbeidsmarktregio’s
Het is zaak om zoveel mogelijk mensen aan het werk te helpen, waaronder ook mensen uit de brede doelgroep werkzoekenden. Werkgevers moeten daarom kunnen rekenen op een goede publieke werkgeversdienstverlening van gemeenten en UWV. Daartoe is een organisatie opgetuigd waarvan naar mijn stellige overtuiging menigeen niet weet hoe die organisatie er globaal uitziet. Hoe wordt vraag en aanbod van arbeid bij elkaar worden gebracht? Een korte uiteenzetting. Nederland is verdeeld in 35 arbeidsmarktregio’s. Vanuit deze arbeidsmarktregio’s werken gemeenten, UWV, SW-bedrijven, onderwijsinstellingen en kenniscentra samen om de vraag naar en het aanbod van mensen bij elkaar te brengen, ook wel matchen genoemd. Gemeenten en het UWV hebben hierin een wettelijke taak, opgenomen artikel 10 Wet SUWI. In het Besluit SUWI zijn nadere regels gesteld. Artikel 10 Wet SUWI geeft gemeenten en het UWV de opdracht om samen te werken bij de dienstverlening aan werkgevers en het verrichten van taken met betrekking tot de regionale arbeidsmarkt. In artikel 10a Wet SUWI is vervolgens vastgelegd dat in het Besluit SUWI nadere regels worden gesteld voor die samenwerking. Gemeenten en UWV geven vorm en inhoud aan de samenwerking binnen gezamenlijke werkgeversservicepunten. De centrumgemeenten van de 35 arbeidsmarktregio’s hebben een voortrekkersrol om de samenwerking in de arbeidsmarktregio vorm te geven.
Verbetering publieke werkgeversdienstverlening
Zoals hierboven reeds werd opgemerkt hebben gemeenten en UWV de verantwoordelijkheid om samen te werken in de arbeidsmarktregio’s bij de dienstverlening aan werkgevers vanuit het werkgeversservicepunt. Omdat de publieke werkgeversdienstverlening door gemeenten en UWV niet aansluit bij de wensen en verwachtingen van de werkgevers is aanpassing van het Besluit SUWI noodzakelijk. De kritiek van werkgevers op de bestaande publieke werkgeversdienstverlening is niet mild. Zo wordt onder andere de kwaliteit van de dienstverlening wisselend beleefd, ontbreekt een helder dienstverleningsproces en missen zij vaak één aanspreekpunt. Dit zijn constateringen die gevolgen hebben voor een goede match tussen werkgevers en werkzoekenden, met andere woorden een ongewenste situatie.
Centrumgemeente als initiator.
Inhoud van het ontwerpbesluit
Aan het Besluit SUWI worden 3 artikelen toegevoegd met als doel dat werkgevers en werkzoekenden elkaar beter kunnen vinden in de arbeidsmarktregio’s. In een notendop bespreek ik een aantal wijzigingen. De nota van toelichting geeft aan dat het voorgestelde artikel 2.4 van het ontwerpbesluit een bestaande praktijk verder formaliseert, namelijk dat de centrumgemeente de regie voert op de samenwerking in de arbeidsmarktregio’s. De centrumgemeente treedt daarbij op als initiator van de regionale samenwerking. Verder zal zij de organisatie en inrichting van de regionale samenwerking faciliteren. Hierbij maak ik de opmerking dat dit (vanzelfsprekend) een doorlopend proces is; de arbeidsmarkt is constant aan verandering onderhevig al dan niet als gevolg van technische vooruitgang, veranderende wetgeving en veranderde inzichten over het functioneren van de arbeidsmarkt. Artikel 2.4 regelt verder dat centrumgemeenten bij ministeriële regeling worden benoemd. Artikel 2.5 van het ontwerpbesluit ziet op het dienstverleningsproces aan werkgevers. Er worden een aantal diensten opgesomd die in ieder geval worden aangeboden aan werkgevers door het werkgeverservicepunt; het betreft hier dus een ondergrens. Het gaat hier onder andere om het verstrekken van voorlichting en advies over instrumenten en voorzieningen die kunnen worden ingezet bij de taken bedoeld in artikel 30a Wet SUWI en artikel 7 Participatiewet. Een welkome aanvulling op het Besluit SUWI als je het mij vraagt. Werkgevers moeten kunnen ondernemen. Door de grote hoeveelheid aan re-integratie instrumenten en voorzieningen met veel verschillende voorwaarden dreigt een werkgever weg te zakken in het re-integratiemoeras. In het nieuwe artikel 2.6 van het ontwerpbesluit wordt onder andere geregeld dat in een uitvoeringsplan in elk geval afspraken worden gemaakt over de inzet van de re-integratie-instrumenten en voorzieningen in de arbeidsmarktregio. Het betreft hier ook weer een ondergrens.
Mijn eerste indruk is dat de voorgestelde wijzigingen van het Besluit SUWI leiden tot meer transparantie en duidelijkheid inzake de publieke dienstverlening aan werkgevers. Voor gemeenten en UWV de uitdagende taak om uitvoering te geven aan de wijzigingen.